Εφαρμογή υδραυλικής αντλίας στο σύστημα υποβοήθησης τιμονιού αυτοκινήτου

Οι υδραυλικές αντλίες αποτελούν βασικά συστατικά των συστημάτων βοηθητικού διεύθυνσης αυτοκινήτων και οι εφαρμογές τους αντανακλούνται κυρίως στις ακόλουθες πτυχές:

1. Κεντρική λειτουργία

Μετατροπή ισχύος

Μετατρέπουν τη μηχανική ενέργεια σε υδραυλική ενέργεια, παρέχοντας λάδι υψηλής πίεσης στον μηχανισμό διεύθυνσης (όπως τα γρανάζια/η βαλβίδα διεύθυνσης),μείωση της προσπάθειας του οδηγού στο τιμόνι κατά περισσότερο από 70%.

Οι τυπικές πιέσεις λειτουργίας κυμαίνονται από 7-12 MPa, με τις αντλίες φτερών και ταχυτήτων να είναι κοινές.

Δυναμικός έλεγχος πίεσης

Μια ενσωματωμένη βαλβίδα ανακούφισης ροής-πίεσης ρυθμίζει αυτόματα την πίεση του ελαίου με βάση την ταχύτητα του οχήματος, αυξάνοντας τη δύναμη υποβοήθησης σε χαμηλές ταχύτητες και μειώνοντας την σε υψηλές ταχύτητες για βελτιωμένη αίσθηση του δρόμου.

2Σύγκριση της τεχνολογικής εξέλιξης

Παραδοσιακά υδραυλικά συστήματα: Απαιτούν συνεχή λειτουργία, με αποτέλεσμα υψηλή κατανάλωση ενέργειας και περίπλοκες σωλήνες (π.χ. το μαζικά παραγόμενο σύστημα της Chrysler του 1951).

Ηλεκτρονικά υδραυλικά συστήματα: Η ταχύτητα της αντλίας ρυθμίζεται από το ECU, μειώνοντας την κατανάλωση ενέργειας κατά περισσότερο από 30% διατηρώντας παράλληλα την ακριβή αίσθηση οδικής κίνησης της υδραυλικής μετάδοσης.

3. Επιπτώσεις της αποτυχίας

Αν αποτύχει μια υδραυλική αντλία, η δύναμη του τιμονιού θα αυξηθεί δραματικά, απαιτώντας πάνω από πέντε φορές την ροπή που απαιτείται για να ολοκληρωθεί η στροφή σε ακραίες περιπτώσεις.Συχνές βλάβες περιλαμβάνουν διαρροές σφραγίδας ελαίου (που αντιπροσωπεύουν το 45% του ποσοστού αποτυχίας) και φθορά της λεπίδας που οδηγεί σε διακυμάνσεις πίεσης.